من عرف نفسه فقد عرف ربه

بدن انسان از تعداد زیادی دستگاه تشکیل شده که هر کدام کار یک بخش از زندگی او را انجام می‌دهد.

دستگاه تنفس برای پاکسازی خون و اکسیژن سازی.

دستگاه قلب و عروق برای انتقال مواد غذایی و اکسیژن به سراسر بدن.

دستگاه ادراری و کلیه‌ها برای تصفیه‌ی مایعات بدن. 

دستگاه هاضمه برای تجزیه‌ی موارد غذایی و دفع فضولات سلولهای بدن.

دستگاه اعصاب مرکزی برای حفظ تعادل و درک درد.

و …

هرکدام این دستگاه‌ها از بخشهای مختلف تشکیل شده است.

قلب خون را از یک طرف به داخل خود می‌کشد و از طرف دیگر پمپاژ می‌کند درون رگ‌ها. رگ‌ها برخی‌شان خون تازه میبرند و برخی خونی که دارای آلودگی است. آنها از یک طرف به ریه‌ها متصل‌اند تا اکسیژن بگیرن و دی اکسید کربن را تحویل بدهند؛ از سوی دیگر به معده و روده متصل‌اند تا مواد غذایی را جذب کنند و اضافات سلولها را تحویل بدهند؛ و از سوی دیگر با کلیه‌ها در تماس‌اند تا آب را دریافت کنند و مایعات اضافه بدن را خارج کنند.

در بین راه این رگها از کنار غدد مختلف عبور می‌کنند و هورمونها را با خود به سلولهای هدف میبرند. همزمان در حال حفظ سلامتی بدن هستند و با بیماریهایی که داخل بدن شده‌اند مبارزه می‌کنند.

رگها خودشان از بخشهای مختلف تشکیل شده‌اند. دیواره‌ای محکم و در عین حال غشایی دارند. یعنی بعضی از مواد توانایی دارند تا از این دیواره عبور کنند و به داخل رگ یا خارج آن بروند اما در عین حال خون همچنان داخل رگهاست و از آن خارج نمی‌شود. گلبول‌های قرمز وظیفه حمل اکسیژن دارند و گلبولهای سفید از بدن در برابر تحاجم محافظت می‌کنند. پلاسما پیوسته در حال جا به جایی مواد مورد نیاز سلولهاست.

گلبول قرمز یک سلول است. اما خود این سلول از بخشهای مختلف تشکیل شده و اولین عنصر ریزی که دارد را میتوان با دستگاه‌های مخصوص مشاهده کرد. هر سلول داخل بدن خودش دارای هسته است و DNA و RNA دارد. 

مولکول DNA بسیار گسترده و بزرگ است اما در عین حال بسیار ریز و کوچک. انقدر که فقط با دستگاه‌های مخصوص قابل مشاهده است. اما این مولکول خودش دارای بخشهای مختلفی است. از رشته و ژنها تشکیل شده. رشته‌ها مکان چسبین ژنها به هم هستند و در هم تنیده‌اند. آنها ژنهای موازی را در کنار هم نگه میدارند. 

ژنها خودشان مکانیزم خاصی دارند. اگر روشن باشند نوعی از رفتار را در بدن انسان ایجاد می‌کنند و اگر خاموش باشند نوع دیگری. در عین حال به صورت منظم با جفت خودشان در مکان مشخصی قرار می‌گیرند. توالی قرار گرفتن ژنها خودش مساله مهمی است. خیلی از اتفاقات بدن انسان را همین توالی قرار گرفتن ژنها کنار هم ایجاد می‌کند.

در بدن انسان به طور تقریبی  ۳۷ ترلیون سلول وجود دارد. حالا این سلولها چندتا مولکول دارند و از چند اتم تشکیل شده‌اند برای ما مشخص نیست. 

حالا سوال اینجاست. چطور ممکن است این همه امکانات و پیچیدگی و نظم با هم در یک بدن جمع بشود و همگی با هم بدون تداخل کار کنند و کار یکدیگر را تایید کنند اما هیچ خالقی نداشته باشند؟ 

خالق این دنیای هزارتو (بدن انسان) حتما قادر و تواناست. زیرا هم توانایی دارد همه را تولید کند و هم توانایی دارد به آنها نظم ببخشد. و از آنجا که بدن به طور مداوم در حال بازتولید سلولهای خویش است پس این خالق حتما توانایی دارد که تمام این بدن را دوباره ایجاد کند. 

و این معنای همین جمله است که و لا یحصی نعماء ه العادون. (نعمتهایش را نمیتوان برشمرد) 

#نهج_البلاغه

#خداشناسی