بسم الله

در زمانهای قبل از میلاد مسیح علیه السلام در میان برخی از قبایل بدوی خدایی از جنس چوب یا سنگ پرستش می‌شد که به شکل یک ستون با نوک تیز بود. که در زبان یونانی اُبلیکس گفته میشود.

ابلیکس آرام آرام جای خودش را در میان شیطان پرستان پیدا کرد و یکی از نمادهای اصلی آنان شد. تا جایی که برای نشان دادن شیطان از این نماد استفاده می‌شود. نماد ابلیکس در اکثر مکانهای عمومی کشورهای مختلف دنیا وجود دارد. شیطان پرستان تاریخ هر کجا حضور میافتند تندیس ابلیکس را بنا می‌کردند.

تندیس ابلیکس اما در میان مسلمانان با حفظ معنا و مفهوم شیطان؛ یک تظاهر بیرونی خاص دارد. نماد شیطان در مکه مکرمه که قبل‌تر وجود داشت و طی مراسم حج حاجیان موظف بودند به سه شیطان هر کدام هفت سنگ پرتاب کنند؛ در حقیقت همان نماد ابلیکس بود. اما سالهای اخیر پادشاهان عربستان آن را از نماد ابلیکس به یک دیوار تغییر دادند تا ماهیت آن نیز تغییر کند. شیطان موفق شده در مراسم حج خودش را از گزند مسلمانان محفوظ بدارد.

اما چرا باید سالیان سال نماد ابلیکس به عنوان شیطان در مکه مکرمه می‌بود و سنگ میخورد؟ 

نماد سازی در خاطر انسان ماندگار است. خداوند قصد داشت با این آیین به مسلمانان بیاموزد از این نماد تا آخر دنیا و تا قیام قیامت دوری کنید. این نماد یک نماد شیطانی و یک بت است. شاید برای همین بوده که هیچ زمان جایگزینی برای سنگ زدن به شیطان انتخاب نمی‌شده چون همواره نماد شیطان پرستان عالم یکی بوده است.

#عرفانهای_نوظهور

#شیطان_پرستی