بسم الله

هنگامی که از سبک زندگی یک فرد سوال می‌شود او با توجه به باورها و اعتقادات قلبی‌اش برای خودش حدودی را مشخص می‌کند و خود را پایبند و معتقد به آن اصول می‌داند. در حقیقت در دنیای امروز، سبک زندگی انسانها از روی میزان باور آنها به خدا و سطح ایمان‌شان ساخته می‌شود. 

به عنوان مثال کسی که به وجود خدا باور ندارد و اصطلاحا بی خدا یا آتئیست هست؛ برای خودش هیچ حد و مرزی در روابط قائل نیست. چون طبق عقیده‌ی او دین افیون ملت‌هاست و خدا را انسان به خاطر ترسهای خودش به وجود آورده است. اما آیا واقعا میتوان گفت همه چیز در این دنیا بدون خالق و همین‌طور به یکباره به وجود آمده باشد؟

همین طور یک یهودی با توجه به باورش از خدا که او را در حد یک انسان تنزل مقام داده؛ به سبک زندگی خاصی معتقد است. یهودیان بر اساس باورهای خود که از یعقوب نبی علیه السلام و حضرت موسی سلام الله علیه برای آنان باقی مانده حدود و مقرراتی را در زندگی شخصی و اجتماعی قبول دارند و به آن پایبندند. از جمله اینکه برخی از غذاها را حرام می‌دانند و در روزهای خاصی از سال روزه میگیرند و در طول روز پیوسته در حال نماز و راز و نیاز هستند.

بر همین اساس مسیحیان با وجودی که در حقیقت سه خدا را قبول دارند که یکی از آنها پدر دیگری است؛ اما باز هم معتقدند روز واپسین وجود دارد. ایشان همچنین منتظر بازگشت عیسی علیه السلام هستند تا ایشان را از سختی‌های زمانه نجات بدهد و به بهشت برین رهنمون باشد

زرتشتیان با اعتقاد به اهورا مزدا شعار سه گانه گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک را سرلوحه زندگی خودشان قرار داده‌اند و در تمام مراحل زندگی از این مقرارات پاسداری می‌کنند.

و در آخر، مسلمانان نیز بر اساس اعتقادشان به خدای یکتا و روز قیامت به اصولی از عقاید ایمان دارند که ایشان را از دیگر ملل جهان متمایز می‌دارد. مثلا ایشان نماز میخوانند، روزه میگیرند، حج انجام می‌دهند و حجاب را برای خودشان انتخاب می‌کنند؛ زیرا بر اساس دین اسلام آنها موظف هستند تا از دستورات خدای یکتا سرپیچی نکنند.
اما در هر حال، قبل از بحث پیرامون سبک زندگی و اصول اعتقادات، باید از نوع اعتقاد افراد درباره ی خدا و روز قیامت سوال شود. زیرا فقط در این صورت است که میتوان درباره‌ی هر شخص به درستی قضاوت نمود.

معنای واقعی جمله‌ی “لا اکراه فی الدین” در قرآن کریم در واقع همین مساله است. هر کس وظیفه دارد نسبت به اعتقادش به خدا فکر کند و دینی را برای خودش انتخاب کند. زیرا این آیین و روش زندگی ادیان مختلف است که تعیین می‌کند هر کسی در روز قیامت باید چگونه پاسخگو باشد. روی همین حساب اکراه و زوری برای انتخاب دین نیست. بلکه مهم عمل کردن درست به آن دینی هست که برگزیده است.
همه‌ی انسانها باید روزی به این مساله فکر کنند و به این سوالات پیش خودشان پاسخ بدهند.

اعتقاد من نسبت به خدا چیست؟ 

خدا در کجای زندگی من قرار دارد؟

دین من باید چه چیزی باشد؟ 

دستوراتی که در دین من آمده چیست؟ و وظایفم در قبال این اعتقاد چیست؟